კიტრი ერთწლიანი მხვიარა ან მხოხავი მცენარეა. აქვს მსხვილი თესლი. ჯიშზე დამოკიდებულებით გრამში 30-40 ცალი თესლია, ხოლო ერთ ნაყოფში 200-600 ცალი (7-20 გრ.).

კიტრი ხელსაყრელ გარემო პირობების შემთხვევაში 4-5 დღეში ამოდის. მთავარი ღეროს სიგრძე ჯიშზეა დამოკიდებული და მერყეობს 50 სმ-იდან 200-350 სმ-მდე. თუმცა ღეროს სიგრძე დიდად არის დამოკიდებული მოვლა-მოყვანის პირობებზეც. ფესვთა სისტემა შედგება მთავარი ღერძა ფესვისაგან, რომელიც ნიადაგში უმნიშვნელო სიღრმეზე მიდის, და მრავალრიცხოვან გვერდითა ფესვებისაგან, რომლებიც გავრცელებულია ნიადაგის ზედაპირულ ფენაში 15-20 სმ-ის სიღრმეზე. ზრდის ხელსაყრელ პირობებში მცენარე ადვილად ივითარებს დამატებით ფესვებს, მთავარ, პირველი და მეორე რიგის ღეროების ფოთლის იღლიებიდან.

კიტრი მამრობით და მდედრობით ყვავილებს ერთსა და იმავე მცენარეზე ივითარებს. პირველსა და მომდევნო რიგის ღეროებზე მდედრობითი ყვავილები უფრო მეტია ვიდრე მთავარ ღეროზე. ამის გამო მიმართავენ მთავრი ღეროს წაჩქმეტვას რათა მოხდეს დამატებით მომდევნო რიგის ღეროების გამოტანა უფრო მეტი მდედრობითი ყვავილების მისაღებად.

კიტრი ძალიან სითბოს მოყვარული მცენარეა. თესლის გაღივებისათვის ოპტიმალური ტემპერატურაა 25-30 ⁰C,  ხოლო მცენარის ზრდა განვითარებისათვის 25-28 ⁰C,  15-16 ⁰C  დაბალ ტემპერატურაზე თესლი არ ღივდება. მცენარე იღუპება 5-7 გრადუსზე.

ბოსტნეულ მცენარეთა შორის კიტრი ყველაზე ნაკლებ მომთხოვნია განათების ინტენსივობის მიმართ. პირდაპირი მზის სხივები უარყოფითად მოქმედებს მასზე, ამიტომ უხვმზიან რაიონებში მიზანშეწონილია დამაჩრდილებელ მცენარეებთან კულისურად თესვა (დარგვა). ამ მიზნით შეიძლება გამოყენებულ იქნას სიმინდი ან მზესუმზირა. 2-3 კულისის შემდეგ დაითესება 5-6 რიგი კიტრი. ეს ღონისძიება მით უფრო ეფექტურია თუ კიტრი ძლიერ ქარიან ადგილზე მოგვყავს. თუმცა აღსანიშნავია ის ფაქტიც, რომ სინათლის დეფიციტიც იწვევს მცენარეების აწოწვას, შედეგად კი მოსავლიანობა მცირდება.

კიტრი წყლის მოყვარული კულტურაა. იგი მოითხოვს როგორც ნიადაგის, ასევე ჰაერის მაღალ ტენიანობას. მცენარის ნორმალური ზრდა-განვითარებისათვისა და მსხმოიარეობისათვის ნიადაგის ოპტიმალური ტენიანობა მისი სრული წყალტევადობის 80-85 % უნდა იყოს, ხოლო ჰაერის შეფარდებითი ტენიანობა 80-90 %. ტენიანობისადმი მაღალი მოთხოვნილება განპირობებულია მისი სუსტად განვითარებული ფესვთა სისტემით და დიდი საასიმილაციო აპარატით, რომელიც დიდი რაოდენობით აორთქლებს წყალს.

კიტრის მოყვანა შესაძლებელია ყველა ტიპის ნიადაგზე, მაგრამ უპირატესობას ანიჭებენ კარგ სტრუქტურიან ნიადაგებს ნიადაგის რეაქციით PH=6.0-7.5. კიტრი ნიადაგიდან დიდი რაოდენობით საკვებ ნივთიერებებს შეითვისებს. განსაკუთრებით მას ესაჭიროება კალიუმი და აზოტი. მის პროდუქტიულობაზე განსაკუთრებულად დადებითად მოქმედებს ახალი ნაკელი – 80-100 ტონა ერთ ჰექტარზე. ნაკელის გარდა შეტანილ უნდა იქნას აზოტი 130 კილოგრამი, ფოსფორი 150-200 კილოგრამი, კალიუმი 150-200 კილოგრამი და მაგნიუმი 50-100 კილოგრამი სუფთა ნივთიერებაზე გაანგარიშებით ერთ ჰექტარზე.

აზოტზე მთლიანი მოთხოვნილებიდან (130 კგ სუფთა ნივთირება) 80 კგ. შეტანა ხდება ძირითადი განოყიერებისას, ხოლო 50 კგ.  - გამოკვების სახით. გამოკვება კი უმჯობესია წვეთოვანი მორწყვით. რაც შეეხება ფოსფორს და კალიუმს, მათი მთლიანი ულუფის ნახევარი შეტანილი უნდა იქნეს თესვის წინ, ხოლო ნახევარი -გამოკვების სახით.

კიტრი მოითხოვს კარგად დამუშავებულ ნიადაგს. მისი მომზადება შემოდგომაზე მზრალად მოხვნით იწყება. გაზაფხულზე როცა კი ამინდები ამის საშუალებას მოგვცემს ხდება ნიადაგის დაფარცხვა.

კიტრის დათესვა დაუშვებელია სხვა გოგროვანების შემდეგ, რადგან ამ დროს მოსალოდნელია მავნებლებისა და სოკოვან დაავადებათა გავრცელება.

კიტრის თესვის სქემა ჯიშების ზრდასა და მოყვანის წესზეა დამოკიდებული. მიღებულია 120-150 X 30 სანტიმეტრ კვების არეზე თესვა, დასათეს ადგილზე 2 მცენარის დატოვებით. ამ შემთხვევაში ჰექტარზე მიიღება 35-40 ათასი მცენარე.

მავნე მწერებიდან კიტრს დიდ ზიანს აყენებს ბაღის ბუგრი და თამბაქოს თრიფსი, ფრთათეთრა. მათ წინააღმდეგ საჭიროა ინსექტიციდები:

აცეტამიპრიდი 0.2 კგ/ჰა (აცე, მოსეტამი, ტემპი) თიამეთოქსამი 0.015 კგ/ჰა (აქტარა, მედალი) ან

 თიაკლოპრიდი 0.2-0.25 ლ/ჰა (კალიფსო, ულტრატოქსი) ან იმიდაკლოპრიდი 0.1 კგ/ჰა (კონფიდორ მაქსი, იმიდორ მაქსი, მიდაში).

ტკიპების წინააღმდეგ გამოიყენება:

ტებუფენპირადი 0.3-0.5 კგ/ჰა (მასაი, ტალავი) ან

 სპირიდიკლოფენი 0.4-0.6 ლ/ჰა ან ბიფენტრინი 0.3-0.4 ლ/ჰა (ტალსტარი, ინსაკარი, პირინექს სუპერი).

სოკოვანი დაავადებების წინააღმდეგ გამოიყენება:

მეტალაქსილი + მანკოები 2.5 კგ/ჰა (რიდომილ გოლდი, რიდონეტი, ვიქტორი, უნივერსალი) ან

 დიმეტომორფი + მანკოცები 2.5 კგ/ჰა (აკრობატი, ლიდერი, ავანგარდი), სპილენძის ჰიდროქსიდი (იროკო 2-3 კგ/ჰა, კონსული 2-2.5 კგ/ჰა, კოსაიდი 3-4 კგ/ჰა, პროტექტ ოაშ 2-5 კგ/ჰა, ჩემპიონი 4 კგ/ჰა) ან

 სპილენძის ჰიდროქსიდი + მეთირამი (კაურიტილი 3კგ/ჰა) ან სპილენძის ქლორჟანგი (კუპროფლო 3.5 ლ/ჰა, კუპერმაქსი 4-8 კგ/ჰა, სუპერ კოპერი 4-8 კგ/ჰა, ჰექტაშბაკირი 4-8 კგ/ჰა) ან სპილენძის ქლორჟანგი + სპილენძის ჰიდროქსიდი (აირონი 2.5 კგ/ჰა) ან მეთირამი (პოლირამი 2.5 კგ/ჰა), გოგირდი 3-5 კგ/ჰა (თიოვიტჯეტი, კუმულისი, სულფოლაკი, გოგირდ პლიუსი, პოვერ სულფური, კოსავეტი, სულფი)

 ან რომელიმე სხვა ნაცრის საწინააღმდეგო ფუნგიციდი.

სარეველების საწინააღმდეგოდ კი გამოიყენება შემდეგი ჰერბიციდები: ფლუაზიფოპ ბუთილი 0.75-1 ლ/ჰა (ფუზილად ფორტე, ტანგრა, ბრეის სუპერი, ფლუენტი) საჭიროა ნათესს შეესხუროს სარეველების 3-4 ფოთლის ფაზაში.

წამლობის სქემა ზოგადია და კონკრეტულ შემთხვევებში წამლობის ჯერადობა განისაზღვრება კლიმატური ფაქტორებიდან გამომდინარე და მავნებელ-დაავადებათა გავრცელების ინტენსივობით. საერთო ჯამში კიტრის წამლობა ფუნგიციდებით საშუალოდ ხუთჯერ უნდა ჩატარდეს.